Komornik może zająć wynagrodzenie z umowy zlecenie, co budzi wiele pytań i obaw wśród zatrudnionych na tego rodzaju umowach. Komornik a umowa zlecenie – w odróżnieniu od umowy o pracę, ochrona wynagrodzenia z umowy zlecenie przed egzekucją komorniczą jest bardziej ograniczona.
W tym artykule wyjaśniamy, ile komornik może zabrać z wypłaty z umowy zlecenie oraz jakie są wyjątki i warunki ograniczenia zajęcia wynagrodzenia. Dowiesz się także, co powinien zrobić zatrudniony dłużnik oraz pracodawca, gdy dojdzie do zajęcia komorniczego.
Skąd komornik dowiaduje się o zleceniu?
Komornik zdobywa informacje o zatrudnieniu dłużnika poprzez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Pracodawca ma obowiązek zgłosić zatrudnionego do ZUS, co pozwala komornikowi na łatwe ustalenie, gdzie dłużnik pracuje i jakie osiąga dochody. Na tej podstawie komornik wysyła do pracodawcy pismo z zajęciem wynagrodzenia, które następnie trafia na konto komornika.
Jeśli komornik zajmuje wynagrodzenie z umowy zlecenie, pracodawca musi przekazać całą zleconą kwotę na konto komornika. W odróżnieniu od umowy o pracę, gdzie komornik musi zostawić część wynagrodzenia dłużnikowi, przy umowie zlecenie komornik może zająć 100% wynagrodzenia.
Komornik a umowa zlecenie
Komornik może zająć całe wynagrodzenie z umowy zlecenie aż do całkowitej spłaty długu. Przepisy nie określają maksymalnej wysokości zajęcia, co oznacza, że komornik może zająć nawet całą wypłatę. Taka sytuacja różni się od umowy o pracę, gdzie istnieją limity potrąceń.
Ochrona wynagrodzenia z umowy zlecenie może nastąpić jedynie w wyjątkowych przypadkach. Zgodnie z art. 833 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli wynagrodzenie z umowy zlecenie jest periodyczne i stanowi jedyne źródło dochodu, można zastosować przepisy Kodeksu pracy o ochronie wynagrodzeń. W takim przypadku komornik może zająć tylko część wynagrodzenia, podobnie jak w przypadku umowy o pracę.
Jakie są ograniczenia zajęcia wynagrodzenia z umowy zlecenie?
Ochrona wynagrodzenia z umowy zlecenie przed komornikiem jest ograniczona. Jeśli wynagrodzenie ma charakter powtarzający się i zapewnia utrzymanie, można stosować przepisy Kodeksu pracy dotyczące ograniczeń potrąceń. Dłużnik musi udowodnić, że wynagrodzenie z umowy zlecenie jest jedynym lub głównym źródłem dochodu.
W przypadku, gdy wynagrodzenie spełnia te kryteria, komornik może zająć jedynie 50% wynagrodzenia, a w przypadku egzekucji alimentów do 60%. Dłużnik musi jednak samodzielnie złożyć wniosek do komornika o ograniczenie egzekucji i udowodnić regularność oraz konieczność utrzymania z tego wynagrodzenia.
Co powinien zrobić zatrudniony dłużnik?
Dłużnik, któremu zajęto 100% wynagrodzenia z umowy zlecenie, powinien natychmiast skontaktować się z komornikiem. Należy zażądać ograniczenia egzekucji, powołując się na art. 833 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego. Dłużnik musi wykazać, że wynagrodzenie jest periodyczne i stanowi jedyne źródło dochodu.
Jeśli komornik odmówi ograniczenia egzekucji, dłużnik może złożyć skargę na czynności komornika. Skargę należy złożyć w ciągu tygodnia od otrzymania odmowy, adresując ją do sądu rejonowego za pośrednictwem komornika.
Co powinien zrobić pracodawca?
Pracodawca, który otrzyma pismo od komornika o zajęciu wynagrodzenia z umowy zlecenie, musi przekazać 100% wynagrodzenia na konto komornika. Nie może samodzielnie zastosować ograniczeń wynikających z Kodeksu pracy bez odpowiedniego pisma od komornika.
Pracodawca powinien poinformować zatrudnionego o otrzymaniu pisma od komornika i doradzić mu skontaktowanie się z komornikiem w celu ograniczenia zajęcia wynagrodzenia. Pomoc zatrudnionemu w złożeniu odpowiednich wniosków może zmniejszyć ryzyko utraty pracownika.
Ograniczenia egzekucji ze zlecenia – problemy praktyczne
Egzekucja z wynagrodzenia z umowy zlecenie bywa bardziej problematyczna niż z umowy o pracę. Dłużnicy zatrudnieni na umowach zlecenie muszą liczyć się z możliwością zajęcia całego wynagrodzenia. Nawet jeśli uda się ograniczyć egzekucję, dłużnik często traci co najmniej połowę wynagrodzenia.
Komornicy i sądy rzadko zgadzają się na pozostawienie kwoty odpowiadającej minimalnemu wynagrodzeniu za pracę, uznając, że przepisy te nie mają zastosowania do umów cywilnoprawnych. Dla osób zatrudnionych na umowy zlecenie, szczególnie tych zarabiających niewiele, sytuacja ta jest bardzo niekorzystna.
Zajęcie wynagrodzenia z umowy zlecenia a inne dochody
Komornik, analizując sytuację dłużnika, bierze pod uwagę regularność wpływów oraz inne źródła dochodu. Jeśli wynagrodzenie z umowy zlecenie jest jedynym źródłem dochodu, komornik może ograniczyć egzekucję zgodnie z przepisami Kodeksu pracy.
Dłużnik musi udowodnić, że nie posiada innych źródeł dochodu, takich jak wpływy z wynajmu nieruchomości. W praktyce, komornik analizuje długość zatrudnienia oraz regularność wpływów, aby określić, czy wynagrodzenie z umowy zlecenie podlega ochronie przed pełnym zajęciem.
FAQ – najczęstsze pytania – komornik a umowa zlecenie
Tak, komornik może zająć całe wynagrodzenie z umowy zlecenie, chyba że wynagrodzenie jest periodyczne i stanowi jedyne źródło dochodu. Wtedy można stosować przepisy Kodeksu pracy.
Ograniczenia zajęcia wynagrodzenia z umowy zlecenie stosuje się, jeśli wynagrodzenie ma charakter periodyczny i jest jedynym źródłem dochodu. W takim przypadku komornik może zająć jedynie część wynagrodzenia.
Dłużnik powinien skontaktować się z komornikiem i zażądać ograniczenia egzekucji, powołując się na art. 833 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego. W razie odmowy można złożyć skargę na czynności komornika.
Nie, pracodawca musi przekazać komornikowi 100% wynagrodzenia, chyba że otrzyma pismo od komornika ze wskazaniem na ograniczenie zajęcia.
